هوش مصنوعی: شاعر از دیده (چشم) می‌خواهد که عقل را مانند یک نقاشی تصویر کند و در جلوه‌ای از زیبایی، آن نگار (معشوق) را که جان‌فزا است، نمایش دهد. سپس اشاره می‌کند که معشوق او از دو نوع خورشید (شاید خورشید واقعی و خورشید عشق) ساخته شده و اکنون از دیده می‌خواهد که خورشید آسمان را نادیده بگیرد.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک برخی از استعاره‌ها و اشارات عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه دارد.

شمارهٔ ۲۸۵

ای دیده عقل کلبه نقاشی کن
در جلوه شد آن نگار جانپاشی کن

دلدار من از دوگونه خورشیدی کرد
خورشید فلک کنون تو خفاشی کن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.