هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و رنج‌های ناشی از آن سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که تلاش‌های دلش در راه عشق جز بلا و درد نصیبی نداشته و شعله عشق که در دلش افروخته شده، پس از مرگش همچون گیاهی از خاک وجودش خواهد رویید.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و اشاره به مرگ ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک یا مناسب نباشد. این شعر نیاز به درک عاطفی و تجربه زندگی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان بالای 16 سال یافت می‌شود.

شمارهٔ ۲۹۲

چندانکه نمود بیش کوشش دل من
از عشق بجز بلا نشد حاصل من

این شعله که بهر من دل افروخته است
روید چو گیاه بعد مرگ از گل من
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.