۸۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۱۲

کو عمر که داد عیش بستانم ازو
کو وصل که درد هجر بنشانم ازو

کو یار که گر پای خیالش بمثل
بر دیده نهد دیده نکو دانم ازو
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.