هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات به دنبال عمری است که بتواند از آن لذت ببرد، وصالی که درد فراق را تسکین دهد، و یاری که حتی با تصور حضور او، آرامش یابد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاطفی عمیق مانند عشق، فراق و حسرت است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ عاطفی و تجربه زندگی دارد. همچنین، زبان شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
شمارهٔ ۳۱۲
کو عمر که داد عیش بستانم ازو
کو وصل که درد هجر بنشانم ازو
کو یار که گر پای خیالش بمثل
بر دیده نهد دیده نکو دانم ازو
کو وصل که درد هجر بنشانم ازو
کو یار که گر پای خیالش بمثل
بر دیده نهد دیده نکو دانم ازو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
