هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از درد فراق و عشق نافرجام می‌نالد. او خطاب به معشوق می‌گوید که وجودش را به آتش کشیده و دلش را سوزانده است. شاعر از معشوق می‌خواهد که با دیگری خوش باشد، چرا که غم او دلش را به خون و سینه‌اش را به آتشکده تبدیل کرده است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'آتشکده' و 'دل خون' ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، موضوع غم و اندوه نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۳۲۳

من کیستم ای شوخ دل از کف شده ای
آتش به دکان هستی خود زده ای

با غیر تو خوش نشین کز آشوب غمت
خون شد دل ما و سینه آتشکده ای
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.