هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از احساسات عمیق خود مانند عشق، اندوه و جادو صحبت می‌کند. او از عناصری مانند ماه و آذر برای بیان احساساتش استفاده می‌کند و به دنبال گمشده‌ای به نام گوهر است. متن پر از تصاویر شاعرانه و احساسات شدید است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و شاعرانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، استفاده از مفاهیم جادویی و احساسات شدید ممکن است برای سنین پایین‌تر مناسب نباشد.

شمارهٔ ۴

اَمیر گِنِهْ تِهْ وَرْشُومِّهْ مِنْ اینْشَهْرْ دَرْ
کَهُو دِلْ کَهُو جُومِهْ‌رِهْ بَیْرِهْ آذَرْ

مِجیکِ جٰادُو آسٰا، سَنُونِهْ مَگِرْ
کِهْ مِهْ کِشْتِنِ وَرْ، هٰا کِرْدی بِرٰابِرْ؟

فِرْدٰا عَرِصٰاتْ شُومِّهْ بِهْ دٰاوَرِ دَرْ
چٰاکْ زَمِّهْ شِهْ جُومِهْ‌رِهْ زِپٰایْ تٰا سَرْ

مِرِهْ پِرْسِنْ اینْ شَهْرْ کیِهْ تِهْ دِلٰازَرْ
گوُهِرْ گِمِّهْ، گُوهِرْ گِمِّهْ، گِمِّهْ گُوهِرْ

ته طرّه کان نمکه، فتنه‌ی شهر
جلای ماه دارنه و سوزش آذرْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.