هوش مصنوعی: این شعر از کاکل (احتمالاً اشاره به موی بلند یا شخصی خاص) صحبت می‌کند و از تصاویر مختلف مانند اژدها، گنج، شاه هند، تخت سلیمان و عاشق‌کشی برای توصیف آن استفاده می‌کند. شاعر احساسات عمیق خود را با واژه‌هایی مانند «مه دل بَوِرْدِه» و «مه جان دشمن» بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و برخی اشارات نمادین (مانند «عاشق‌کشی») است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا نامناسب باشد. همچنین، استفاده از واژگان و تصاویر پیچیده نیاز به درک ادبی بالاتری دارد.

شمارهٔ ۸

مشکی زنّه شه سَرْ که دیارهْ کٰاکلْ
پشتهْ پشتهْ، هَرْ پشته هزارهْ کٰاکلْ

د اَژدرْ به گنج سَر، سالاره کٰاکلْ
مه دلْ بَوِرْدِهْ، شاهِ خون‌کاره کٰاکلْ

شاهِ هند، وُ مسیرِ زنگباره کٰاکلْ
تَخْتِ سُلَیمونْ رهْ که سَر دارهْ کٰاکلْ

دُوناصفتْ به گشت و گذاره کٰاکلْ
مه جانِ دشمنْ، تنه زنّاره کٰاکلْ

آهُو صفتْ دایم گَشتِ لا ره کٰاکلْ
دَر عاشقْ کشیْ بی زینهارهْ کٰاکلْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.