هوش مصنوعی: این شعر به بیان ناپایداری دنیا و بی‌وفایی آن می‌پردازد و اشاره می‌کند که دنیا حتی برای کوچکترین عیب‌ها، فرد را سرزنش می‌کند. همچنین، شعر به عشق و دوستی صادقانه اشاره دارد و از دل‌بستگی به معشوق و ثبات در عشق سخن می‌گوید. در بخشی از شعر، از زیبایی‌های ظاهری مانند سیم و زر یاد شده و در پایان، شاعر از اندوه و غم خود می‌گوید.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق فلسفی درباره ناپایداری دنیا و عشق، همراه با استفاده از استعاره‌ها و کنایه‌های ادبی، درک این شعر را برای مخاطبان زیر 16 سال دشوار می‌سازد. همچنین، برخی از مضامین مانند غم و اندوه ممکن است برای سنین پایین‌تر سنگین باشد.

شمارهٔ ۷

عجب خشه که طالع کسی‌ره یاره
هزار وله کار کنّه، دنی ورْ خاره

بی‌عیب به دنی خونن یکی خداره
مره ذرّه عیب، این‌که، دنی‌ره یاره

نازنین دوست دل، لنگرمه اختیاره
زمین بیته لنگر، به یک‌جا قراره

دوستِ دلِ سَرْ، مه دکون عطّاره
بعضی چیزها که وینه، اونجه در کاره

دوستِ مجشگاه، هر صواح رو کناره
معجر بکته، سیم و زر پاک دیاره

مه چش هر شو دریوئه، یک‌جا قراره
نی نی به گردابْ، شیرین بئیته جاره

ونه هکردن فکر نهم سماره
عجب بیستون بساته این سماره
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.