هوش مصنوعی: این متن یک پیام عاطفی از پدر به فرزند است که در آن پدر از آرزوی همراهی همیشگی با فرزندش سخن می‌گوید، اما به تقدیر و جدایی ناگزیر اشاره می‌کند. او از فرزند می‌خواهد که این نسخه را به یادگار بگیرد و از آن بیاموزد.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عاطفی و اخلاقی است که برای درک کامل نیاز به بلوغ فکری دارد. کودکان ممکن است به‌طور کامل مفهوم تقدیر و جدایی را درک نکنند.

شمارهٔ ۲

فرزند عزیز، قرةالعین کبیر
بادات خدا در همه احوال نصیر

بپذیر به یادگار این نسخه ز من
میکن نظری درو ولی یاد بگیر

می‌خواست پدر که با تو باشد همه عمر
اما چه توان کرد؟ چنین بد تقدیر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.