۴۴۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲

با حریفی که بی‌سبب دارد
سر آزار من بگو زنهار

گرچه از حکه در تعب باشی
... خر را به ... خویش مخار

هان و هان راه خویش گیر و برو
به دم مار خفته پا مگذار
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.