۲۹۱۶ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۷

از چرخ به هر گونه همی‌دار امید
وز گردش روزگار می‌لرز چو بید

گفتی که پس از سیاه رنگی نبود
پس موی سیاه من چرا گشت سفید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.