ایرجا! رفتی و اشعار تو ماند
کوچ کردی تو و آثار تو ماند

چون کند قافله کوچ از صحرا
می‌نهد آتشی از خویش به جا

بار بستی تو ز سرمنزل من
آتشت ماند ولی در دل من

چون کبوتربچهٔ پروازی
برگشودی پر و کردی بازی

اوج بگرفتی و بال افشاندی
ناگهان رفتی و بالا ماندی

تن زار تو فروخفت به خاک
روح پاک تو گذشت از افلاک

جامه پوشید سیه در غم تو
نامه شد جامه‌در از ماتم تو

شجر فضل و ادب بی‌بر شد
فلک دانش بی‌اختر شد

دفتر از هجر تو بی‌شیرازه است
وز غمت داغ مرکب تازه است

رفت در مرگ تو قدرت ز خیال
مزه از نکته و معنی زامثال

اندر آهنگ دگر پویه نماند
بر لب تار به جز مویه نماند

بی‌تو رفت از غزلیات فروغ
بی‌تو شد عاشقی و عشق دروغ

بی‌تو رندی و نظربازی مرد
راستی سعدی شیرازی مرد

اندر آن باغ که بر شاخهٔ گل
آشیان ساخته‌ای چون بلبل

زیر سر کن ز ره مهر و وفا
گوشه‌ای بهر پذیرایی ما

«ملک‌الشعرای بهار»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir