هوش مصنوعی: این متن به توصیف یک مفهوم عرفانی و فلسفی با استفاده از استعاره‌های مختلف مانند «مثلث»، «نهال»، و «باده» می‌پردازد. در این متن، مثلث نمادی از یک حقیقت عمیق است که درک آن نیازمند گذر از محدودیت‌های وجودی است. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیمی مانند عقل، مستی معنوی، و بخت و اقبال شده است.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیازمند بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی است. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند «باده» و «مستی» ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.

بخش ۱۱ - باقی سخن در توحید

می‌برد تا به خدمت ذوالمن
کش کشانش، دوشاخه در گردن

دو نهال است رسته از یک بیخ
میوه‌شان نفس و طبع را توبیخ

کرسی «لا» مثلثی است صغیر
اندر او مضمحل، جهان کبیر

هرکه رو از وجود محدث تافت
ره به کنجی از آن مثلث یافت

عقل داند، ز تنگی هر کنج
که در او نیست ما و من را گنج

«بوحنیفه» چه در معنی سفت
نوعی از باده را مثلث گفت

هست بر رای او به شرح هدی
آن مثلث، مباح و پاک ولی

این مثلث، به کیش اهل فلاح
واجب و مفترض بود نه مباح

زان مثلث، هر آنکه زد جامی
شد ز مستی، زبون هر خامی

زین مثلث، هرآنکه یک جرعه
خورد، بختش به نام زد قرعه

جرعهٔ راحتش، به جام افتاد
قرعهٔ دولتش، به نام افتاد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۰ - در توحید
گوهر بعدی:بخش ۱۲ - فی التکلیف والشوق
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.