هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و درد فراق سخن می‌گوید. او از بی‌قراری، دیوانگی، اشک خونین و سوختن در آتش عشق می‌نالد. دلش با خیال معشوق راز می‌گوید و تمام شب را به طواف کعبهٔ جان می‌گذراند. این شعر بیانگر حالات عاشقانه‌ی شدید و رنج‌های ناشی از هجران است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه‌ی عمیق و احساسات شدید است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم عرفانی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.

بخش ۵ - عرض شوق

شبی شوقم شبیخون بر سر آورد
ز غم در پای دل جوشی برآورد

تنم زنار گبران در میان بست
دل شوریده شوری در جهان بست

بکلی از خرد بیگانه گشتم
چو افیون خوردگان دیوانه گشتم

چو زلفش بیقراری پیشه کردم
فغان و آه و زاری پیشه کردم

ز مژگان اشگ خونین میفشاندم
به آبی آتش دل می‌نشاندم

نمی‌آسودم از فریاد و زاری
نمی‌ترسیدم از دشنام و خواری

خروشم گوش گردون خیره میکرد
هوا را دود آهم تیره میکرد

پیاپی زهر هجران می‌چشیدم
قلم بر هستی خود میکشیدم

همه شب گرد منزلگاه یارم
طواف کعبهٔ جان بود کارم

ضمیرم با خیالش راز میخواند
بسوز این بیتها را باز میخواند
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۴ - سخن در عشق
گوهر بعدی:بخش ۶ - غزل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.