هوش مصنوعی: شاعر در این متن به بیان رابطهٔ عاشقانه و عارفانه با معشوق (خداوند) می‌پردازد. او از وابستگی کامل خود به ارادهٔ معشوق سخن می‌گوید و با وجود احساس خجلت از اعمال خود، به رحمت و کرم او امیدوار است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عرفانی و مذهبی عمیق است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات خاص ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۴ - مناجات

من که به حکم تو درین کارگاه
از عدم این سو ، زده‌ام بارگاه

به که چو آوردی و بازم بری
هم به سوی خویش فرازم بری

سر مرا چون همه داننده‌ای
باز رهانم که رهاننده‌ای

گر چه تن من ز پی سوز راست
رحمت تو از پی این روز راست

از عمل خود چو نشینم خجل
ذیل کرم پوش برین تنگ دل
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳ - (در پی این فهرست منظوم ابیات گزیده‌ای را از حمد، مناجات، نعت و معراج می‌آریم که محسنات معنوی عمده دارد) حمد:
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵ - نعت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.