۲۸۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۶۱ - ترصیع

باده نوشین به صفا خواست کرد
وعدهٔ دوشین به وفا راست کرد

نور هدایت به چراغم رسان
بوی عنایت به دماغم رسان

غمزدگان را به طرف دلگشای
گمشدگان را به کرم رهنمای

طفل گیار از هوا ریخت شیر
مغز جهان را ز صبا زد عبیر

گم شده‌ام راه نمایم تو باش
بی بصرم نور فزایم تو باش

برق بهر سوی بتابی دگر
دشت زهر جوی بیابی دگر

هر طرفش ره بشتابی دگر
هر قدمش سیر بر آبی دگر
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۰ - ردالعجز علی الصدر
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۲ - ذوقا فیتین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.