هوش مصنوعی: شاعر در این متن بیان می‌کند که دلش مانند غواصی در دریای اندیشه فرو رفته و گوهرهای فکری بسیاری یافته است. او این گوهرها را به پیشگاه پیامبر (ص) تقدیم می‌کند و از اینکه چنین گوهری را به دیگری هدیه دهد، ابراز تأسف می‌کند. در نهایت، او ادب را رعایت کرده و از مدح پیر (احتمالاً پیامبر یا شخصی مقدس) به عنوان آرایش سخن خود استفاده می‌کند.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی پیچیده است که درک آن نیاز به دانش زبانی و شناخت ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای عمیق مانند 'دریای اندیشه' و 'گوهر' ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

بخش ۵

دلم چون به گوهر کشی خاص گشت
به دریای اندیشه غواص گشت

بهر غوطه چندان فرو ریخت در
که دریا تهی گشت و آفاق پر

نثاری کزان در برانگیختم
به درگاه پیغمبرش ریختم

من افشاندم و آسمان برگرفت
عطارد ببوسید و بر سر گرفت

دریغ آمدم کاینچنین گوهری
برم تحفه در خدمت دیگری

ادب نایدم بیش ازین در ضمیر
کزان سازم آرایش مدح پیر

پناه جهان دین حق را نظام
ره قدس را پیشوای تمام
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۴ - آغاز اسکند نامه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.