هوش مصنوعی:
متن بیانگر احساس غربت و تنهایی در یک مکان زیبا و مجلل مانند نگارخانه است که با فرش‌های دیبا آراسته شده‌است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاطفی و ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان ادبی و استعاری نیازمند سطحی از بلوغ فکری و ادبی است.
پاره ۱۷
از تو خالی نگارخانهٔ جم
فرش دیبا فگنده بر بجکم
فرش دیبا فگنده بر بجکم
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:پاره ۱۶
گوهر بعدی:پاره ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
