هوش مصنوعی:
این شعر از مولانا با استفاده از استعارههای حیوانی مانند طوطی، بلبل، گرگ و رمه، به موضوعاتی مانند عدالت، مراقبت از دیگران، فریب و مسئولیتپذیری میپردازد. شاعر هشدار میدهد که فتنهگران مانند گرگها در کمین هستند و باید هوشیار بود. همچنین، اشاره میکند که همه در برابر خدا مسئول هستند و در روز قیامت پاسخگو خواهند بود.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در شعر نیاز به درک و تجربهٔ بیشتری دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد قابل درک است. همچنین، استعارههای پیچیده و مضامین فلسفی آن برای کودکان مناسب نیست.
شمارهٔ ۱۷ - در مدح ملکالوزرا بدرالدین طوطی بکبن مسعودبن علی
طوطی ای آنکه ز انصاف تو هر نیمشبی
بلبل شکر به عیوق کشد زمزمه را
ای شبان رمه آنکه تویی سایهٔ او
نیک تیمار خور ای نیکشبان این رمه را
گرگ را دمدمهٔ فتنه همی گوید خیز
به غنیمت شمر این تیرهشب و این دمه را
تن در آن خدعه مده زانکه یکی زن رمه نیست
کش توان کآبش فدا ساختن این دمدمه را
همه با داغ خدایند چه خرد و چه بزرگ
نیک هشدار که تا حشر ضمانی همه را
بلبل شکر به عیوق کشد زمزمه را
ای شبان رمه آنکه تویی سایهٔ او
نیک تیمار خور ای نیکشبان این رمه را
گرگ را دمدمهٔ فتنه همی گوید خیز
به غنیمت شمر این تیرهشب و این دمه را
تن در آن خدعه مده زانکه یکی زن رمه نیست
کش توان کآبش فدا ساختن این دمدمه را
همه با داغ خدایند چه خرد و چه بزرگ
نیک هشدار که تا حشر ضمانی همه را
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶ - در هزل گوید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸ - در هجا گوید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.