هوش مصنوعی: این متن بر اهمیت قناعت، پرهیز از منت گذاشتن بر دیگران و ارزش احسان بدون انتظار بازگشت تاکید دارد. شاعر از نفس انسان می‌خواهد که به قناعت بگرود و از منت گذاشتن بپرهیزد، زیرا منت گذاشتن باعث کاهش ارزش انسان می‌شود. همچنین، متن به این نکته اشاره می‌کند که احسان واقعی زمانی است که طرف مقابل توانایی بازپرداخت نداشته باشد.
رده سنی: 15+ مفاهیم مطرح شده در این متن مانند قناعت، احسان و منت گذاشتن، نیاز به درک و تجربه‌ای دارد که معمولاً نوجوانان و بزرگسالان از آن برخوردار هستند. همچنین، زبان شعر ممکن است برای کودکان پیچیده باشد.

شمارهٔ ۸۴ - در قناعت و آزادگی

آلودهٔ منت کسان کم شو
تا یک شبه در وثاق تو نانست

راضی نشود به هیچ بد نفسی
هر نفس که از نفوس انسانست

ای نفس به رستهٔ قناعت شو
کانجا همه چیز نیک ارزانست

تا بتوانی حذر کن از منت
کاین منت خلق کاهش جانست

زین سود چه سود اگر شود افزون
در مایهٔ نفس نقص نقصانست

در عالم تن چه می‌کنی هستی
چون مرجع تو به عالم جانست

شک نیست که هرکه چیزکی دارد
وانرا بدهد طریق احسانست

لیکن چو کسی بود که نستاند
احسان آنست و سخت آسانست

چندان که مروتست در دادن
در ناستدن هزار چندانست
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۵ - در مدح سعدالدین و کیفیت سقطه و حسب حال خود
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.