هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر به خدایی سوگند می‌خورد که بدون اراده او، هیچ رنج یا شادی برای مردم وجود ندارد. سپس اشاره می‌کند که در این دوران، ازدواج کردن تنها به دلیل شانس و اقبال است.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق مذهبی و اجتماعی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به موضوع ازدواج و تقدیر ممکن است نیاز به بلوغ فکری برای درک بهتر داشته باشد.
شمارهٔ ۱۱۳ - در مذمت زن خواستن
به خدایی که بی‌ارادت او
خلق را رنج و شادمانی نیست
کاندرین روزگار زن کردن
بجز از محض قلتبانی نیست
خلق را رنج و شادمانی نیست
کاندرین روزگار زن کردن
بجز از محض قلتبانی نیست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۴ - در مدح بهاء الدین علی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
