۳۲۶ بار خوانده شده
به خدایی که کوه و دریا را
خازن در و لعل رخشان کرد
که من از درد فرقت لب تو
آن کشید م که شرح نتوان کرد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
خازن در و لعل رخشان کرد
که من از درد فرقت لب تو
آن کشید م که شرح نتوان کرد
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۵ - در هجا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۷ - در وعظ
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.