هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به ستایش خداوند و درگاه او می‌پردازد و امیدوار است که با لطف و مرحمت الهی، بندگانش به سعادت و خوشبختی برسند. همچنین، او از حال و هوای مجلس می‌نوشد و از شراب و هم‌نشینی با دوستان سخن می‌گوید.
رده سنی: 18+ این شعر شامل مضامین عرفانی و معنوی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به شراب و می‌گساری ممکن است برای افراد زیر 18 سال مناسب نباشد.

شمارهٔ ۲۲۹

خدایگانا آنی که دوستدارانت
ز نور رای تو دانم ستاره رای شوند

قبول درگه تو چون بیافتند به قدر
چو ساکنان مجره سپهرسای شوند

به بنده خانهٔ تو بر امید آنکه مگر
به یمن طائر بختت طرب‌فزای شوند

نشسته چار حریفند شاهد و شیرین
بدانکه تا ز می لعل سرگرای شوند

شرابشان نرسیدست زان همی ترسم
که شاهدان همه ناگاده باز جای شوند

به یک دو ساغر پر شان که دردهد ساقی
به کام بنده همین هر سه چار پای شوند

اگر عزیز کنی شان به شیشه‌ای دو شراب
حریف و بندهٔ تو تا شراب گای شوند
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۸ - در هجا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۰ - در تهدید و هجو قاضی هری
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.