هوش مصنوعی:
شاعر از گفتن مدیحه پشیمان شده و بیان می‌کند که این کار سودی برایش نداشته است. او تشبیه می‌کند که مدح گفتنش مانند احتلام (خواب‌دیدن) بوده و اکنون که بیدار شده، حاصلی نداشته است.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم انتزاعی و تشبیهات ادبی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، استفاده از واژه‌هایی مانند «احتلام» ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.
شمارهٔ ۲۴۰
گفتم ترا مدیح دریغا مدیح من
خود کرده‌ام ندارد باکرد خویش سود
چون احتلام بود مرا مدح گفتنت
بیدار گشتم آب نه درجای خویش بود
خود کرده‌ام ندارد باکرد خویش سود
چون احتلام بود مرا مدح گفتنت
بیدار گشتم آب نه درجای خویش بود
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۱ - در وصف بنا و مدح میر عمید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
