هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر به ستایش سخاوت و قدرت یک صاحب‌ملک می‌پردازد و با استفاده از تصاویر شاعرانه و اغراق‌آمیز، تأثیرگذاری و عظمت او را توصیف می‌کند. همچنین، شاعر به وضعیت خود و شرایط دشوارش اشاره می‌کند و با طنز و کنایه، از زندگی سخت خود سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم پیچیده و استعاره‌های شاعرانه است که درک آن‌ها به سطحی از بلوغ فکری و ادبی نیاز دارد. همچنین، برخی از کنایه‌ها و طنزهای موجود در متن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۲۴۲ - از کسی درخواست پنبه کند
زهی صاحب ملک پرور که گیتی
سخای ترا چرخ یک روزه آید
زلعل نگین تو درحکم مطلق
همی لرزه در چرخ پیروزه آید
چو وهم تو در سیر برهان نماید
ازو باد را سنگ در موزه آید
اگر آز من نعمت تو بداند
در ایام تو نوبت روزه آید
زدهر سیه کاسه الحق چنانم
که از پشت من دستهٔ کوزه آید
هوا ماه دیگر چنان گرم گردد
که دوزخ به دنیا به دریوزه آید
اگر آن نخواهم که از پیله باشد
بباید مرا آنچه از قوزه آید
سخای ترا چرخ یک روزه آید
زلعل نگین تو درحکم مطلق
همی لرزه در چرخ پیروزه آید
چو وهم تو در سیر برهان نماید
ازو باد را سنگ در موزه آید
اگر آز من نعمت تو بداند
در ایام تو نوبت روزه آید
زدهر سیه کاسه الحق چنانم
که از پشت من دستهٔ کوزه آید
هوا ماه دیگر چنان گرم گردد
که دوزخ به دنیا به دریوزه آید
اگر آن نخواهم که از پیله باشد
بباید مرا آنچه از قوزه آید
وزن: فعولن فعولن فعولن فعولن (متقارب مثمن سالم)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۱ - در وصف بنا و مدح میر عمید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۳ - برای درآمدن به خانهٔ اکفی الکفاة بار خواهد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
