هوش مصنوعی: این متن به ستایش و عشق به یک شخصیت مقدس یا محترم می‌پردازد که خاک درگاه او به سرمه چشم تبدیل شده و خدمت به او افتخار بزرگی است. شاعر از عشق و احترام عمیق خود به این شخصیت سخن می‌گوید.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک و مفاهیم عمیق عرفانی دارد. این سطح از درک معمولاً از سنین نوجوانی به بعد امکان‌پذیر است.

شمارهٔ ۲۴۹ - اذن دخول به مجلس صاحب خواهد

ای خاک درت سرمه شده چشم ولی را
از بسکه کف پای تو بر خاک در آید

بر درگه تو بند به پایست به خدمت
دستوری او چیست رود یا که درآید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۸ - حکیم رنجور بود و دوستی او را عیادت نکرد در شکایت و طلب حضور او گوید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۰ - مخدوم به حکیم جام شرابی بخشیده در شکر آن و طلب شراب گوید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.