هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که هرگز به بدگویی از دیگران نمی‌پردازد، اما نمی‌تواند مانع بدگویی دیگران از خود شود. او تأکید می‌کند که حتی اگر همه جهان به بدگویی از او برخیزند، باز هم بر اصول خود پایدار می‌ماند و تنها به تماشای جهان می‌نشیند. شاعر همچنین اشاره می‌کند که خوبی و بدی جهان گذرا هستند و او تنها به نیکی با دیگران می‌پردازد تا مورد سرزنش قرار نگیرد. او خود را بالاتر از آن می‌داند که از حرف‌های بی‌اساس افراد نادان آسیب ببیند و در پایان با کنایه‌ای به حماقت برخی افراد اشاره می‌کند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از کنایه‌ها و اشارات موجود در متن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۳۸۰ - در اظهار نیک‌نفسی خود گفته است
من توانم که نگویم بد کس در همه عمر
نتوانم که نگویند مرا بد دگران
گر جهان جمله به بد گفتن من برخیزند
من و این کنج و به عبرت به جهان در نگران
در بد و نیک جهان دل نتوان بست ازآنک
گذرانست بد و نیک جهان گذران
جز نکویی نکنم با همه تا دست رسد
که بر انگشت نپیچند بدم بی‌خبران
نفس من برتر از آن است که مجروح شود
خاصه از گب زدن بیهدهٔ بی‌بصران
گاو در خرمن من هست مرا می‌شاید
ریش گاوی بود آبستنی از کون خران
نتوانم که نگویند مرا بد دگران
گر جهان جمله به بد گفتن من برخیزند
من و این کنج و به عبرت به جهان در نگران
در بد و نیک جهان دل نتوان بست ازآنک
گذرانست بد و نیک جهان گذران
جز نکویی نکنم با همه تا دست رسد
که بر انگشت نپیچند بدم بی‌خبران
نفس من برتر از آن است که مجروح شود
خاصه از گب زدن بیهدهٔ بی‌بصران
گاو در خرمن من هست مرا می‌شاید
ریش گاوی بود آبستنی از کون خران
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷۹ - مطایبه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸۱ - در غیبت پیروزشاه از بلخ و تهنیت قدوم او
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
