هوش مصنوعی:
شاعر از رنج‌های خود می‌گوید و خود را با شخصیت‌های اساطیری مانند سهراب، رستم، زال، افراسیاب، سیاوش، بیژن، فریدون و ضحاک مقایسه می‌کند. او از خرد زال راهنمایی می‌خواهد و اشاره می‌کند که اگر باده‌ای مناسب دریافت کند، مانند فریدون خواهد شد، در غیر این صورت ممکن است مانند ضحاک به مارهای جهنمی دچار شود.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم عمیق اساطیری و تمثیل‌های پیچیده است که برای درک کامل آن، خواننده نیاز به دانش پایه‌ای از ادبیات کلاسیک فارسی و اساطیر ایرانی دارد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند رنج، مارهای جهنمی و ناامیدی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.
شمارهٔ ۳۸۷ - در طلب شراب
خواجه اسفندیار می‌دانی
که به رنجم ز چرخ رویین تن
من نه سهرابم و ولی با من
رستمی می‌کند مه بهمن
خرد زال را بپرسیدم
حالتم را چه حیلتست و چه فن
گفت افراسیاب وقت شوی
گر به دست آوری از آن دو سه من
باده‌ای چون دم سیاووشان
سرخ نه تیره چون چه بیژن
گر فرستی تویی فریدونم
ورنه روزی نعوذبالله من
همچو ضحاک ناگهان پیچم
مارهای هجات بر گردن
که به رنجم ز چرخ رویین تن
من نه سهرابم و ولی با من
رستمی می‌کند مه بهمن
خرد زال را بپرسیدم
حالتم را چه حیلتست و چه فن
گفت افراسیاب وقت شوی
گر به دست آوری از آن دو سه من
باده‌ای چون دم سیاووشان
سرخ نه تیره چون چه بیژن
گر فرستی تویی فریدونم
ورنه روزی نعوذبالله من
همچو ضحاک ناگهان پیچم
مارهای هجات بر گردن
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸۶ - در قناعت
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸۸ - طلب پنبه و روغن کند
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
