هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که ترجیح می‌دهد در برابر مشکلات و حوادث زندگی بسوزد تا اینکه به هر سایه‌ای سپاسگزار باشد. سپس از انزوا و خانه‌ای تاریک سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که علاقه‌اش به باغ و سرای (زندگی اجتماعی یا دنیای بیرون) سرد شده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، موضوعات انزوا و اندوه نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۴۴۰
بر آفتاب حوادث بسوزم اولیتر
که به هر سایه بود بر سرم سپاس همای
از این سپس من و کنجی و خانهٔ تاریک
که سرد شد دلم بر هوای باغ و سرای
که به هر سایه بود بر سرم سپاس همای
از این سپس من و کنجی و خانهٔ تاریک
که سرد شد دلم بر هوای باغ و سرای
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴۱ - در قناعت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
