هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به بیان احساس شرم و ناتوانی خود در برابر لطف و بخشش بی‌کران خداوند می‌پردازد. او اعتراف می‌کند که شایستگی این همه مهربانی را ندارد، اما با وجود این، با زبانی شوخ و صمیمی از خداوند طلب بخشش می‌کند. در پایان، شاعر به حدیثی از پیامبر اسلام و داستان ایوب انصاری اشاره می‌کند تا عظمت لطف خداوند را نشان دهد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و مذهبی نسبتاً عمیق است که درک آن برای کودکان دشوار می‌باشد. همچنین، استفاده از برخی اصطلاحات و اشاره به حدیث نیازمند سطحی از دانش مذهبی است که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
شمارهٔ ۴۵۳ - روزی بدمستی کرده بود در عذر آن گوید
خداوند که داند خواست عذر لطف دوشینت
چه سازم وز که خواهم یارب امروز اندرین یاری
ندارد بنده استحقاق این چندین خداوندی
ولیکن تو خداوندا خداوندی آن داری
به مستی خارجی‌ها کرده‌ام چندان که از خجلت
نمی‌یارم که عذری خواهم امروزت به هشیاری
اگرچه دم نمی‌یارم زدن لیکن چنانک آید
به شوخی می‌برم در پیش تو لنگی به رهواری
به چیزی دیگر این تشریف را تشبیه نتوان کرد
حدیث مصطفی می‌دان و بو ایوب انصاری
چه سازم وز که خواهم یارب امروز اندرین یاری
ندارد بنده استحقاق این چندین خداوندی
ولیکن تو خداوندا خداوندی آن داری
به مستی خارجی‌ها کرده‌ام چندان که از خجلت
نمی‌یارم که عذری خواهم امروزت به هشیاری
اگرچه دم نمی‌یارم زدن لیکن چنانک آید
به شوخی می‌برم در پیش تو لنگی به رهواری
به چیزی دیگر این تشریف را تشبیه نتوان کرد
حدیث مصطفی می‌دان و بو ایوب انصاری
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵۴ - فی‌الموعظة
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
