هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به درگاه خداوند اعتراف می‌کند که چیزی در دست او نیست و اگر خداوند چیزی به او نداده، مقصر خود اوست. اما اگر کسی بپرسد که خداوند چه به او داده است، پاسخ می‌دهد که در ابتدای روز عشوه و در پایان روز دستور (هدایت) به او عطا شده است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و مذهبی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از واژگان و اصطلاحات ادبی و عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد که معمولاً از سن نوجوانی به بعد حاصل می‌شود.
شمارهٔ ۴۵۸ - در تقاضا
خداوندا همی دانم که چیزی نیست در دستت
گرم چیزی ندادستی بدین تقصیر معذوری
ولیکن گر کسی پرسد چه دادستت روا داری
که گویم عشوه اول روز و آخر روز دستوری
گرم چیزی ندادستی بدین تقصیر معذوری
ولیکن گر کسی پرسد چه دادستت روا داری
که گویم عشوه اول روز و آخر روز دستوری
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵۷ - در عذر قی کردن در مجلس شراب گفته
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵۹ - در مذمت کسی گفته
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
