هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از بی‌قراری و آشفتگی درونی خود سخن می‌گوید. خواب به چشمانش نمی‌آید، زیرا چشم‌هایش پر از اشک و آتش است. وقتی به دلش نگاه می‌کند، آن را مانند سیماب (جیوه) می‌بیند که بی‌قرار و متحرک است و وقتی به تنش نگاه می‌کند، آن را کاملاً خراب و ویران می‌یابد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق و بیان احساسات پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
رباعی شمارهٔ ۹۷
خواب آمد و در چشم نبد موضع خواب
زیرا ز تو چشم بود پرآتش و آب
شد جانب دل دیدددلی چون سیماب
شد جانب تن دید خراب و چه خراب
زیرا ز تو چشم بود پرآتش و آب
شد جانب دل دیدددلی چون سیماب
شد جانب تن دید خراب و چه خراب
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۹۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
