هوش مصنوعی: این متن درباره درد و رنج عشق است. شاعر از چشمی که از غم خون گشته سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که خواب طمع از چنین چشمی بی‌فایده است. همچنین، شاعر به ناآگاهی کسانی که فکر می‌کنند عشق پایانی دارد، اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، موضوعات غم و اندوه و عشق ناکام برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.

رباعی شمارهٔ ۱۲۵

آن چشم که خون گشت غم او را جفت است
زو خواب طمع مدار کوکی خفته است

پندارد کاین نیز نهایت دارد
ای بیخبر از عشق که این را گفته است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.