هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر حالتی است که فرد به دلیل عشق و دلبستگی شدید به دیگری، خود و معشوق را از رحمت الهی دور می‌اندازد و مانند فرعون، خدا را نشناخته و در نهایت، مانند برق، همه چیز را نابود می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و عشقی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به فرعون و نابودی ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای تفسیر صحیح داشته باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۵۰
از بسکه دل تو دام حیلت افراخت
خود را و ترا ز چشم رحمت انداخت
مانندهٔ فرعون خدا را نشناخت
چون برق گرفت عالمی را بگداخت
خود را و ترا ز چشم رحمت انداخت
مانندهٔ فرعون خدا را نشناخت
چون برق گرفت عالمی را بگداخت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۴۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
