هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از حال مستی و بی‌خودی خود سخن می‌گوید و با جام صبوحی در دست، به وجد و گردش می‌پردازد. او خود را با سرو بلند مقایسه می‌کند و بیان می‌کند که تا زمانی‌که جزوی از هستی باقی است، از بین نمی‌رود.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عرفانی و استعاره‌های مربوط به مستی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامناسب یا نامفهوم باشد. همچنین، درک عمیق‌تر این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات کهن فارسی دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۶۴
امروز من و جام صبوحی در دست
میافتم و میخیزم و میگردم مست
با سرو بلند خویش من مستم و پست
من نیست شوم تا نبود جزوی هست
میافتم و میخیزم و میگردم مست
با سرو بلند خویش من مستم و پست
من نیست شوم تا نبود جزوی هست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۶۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
