۲۸۰ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۲۱۰

این غمزه که میرنی ز نوری دگر است
و اندیشه که میکنی عبوری دگر است

هر چند دهن زدن ز شیرینی اوست
این دست که میزنی ز شوری دگر است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۰۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.