هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از عشق و علاقه‌ی شدید خود به معشوق سخن می‌گوید و از رنجی که در راه رسیدن به او متحمل شده است. او معشوق را مانند صدف و گوهری گران‌بها توصیف می‌کند و از بیم آنکه مبادا راه به رویش بسته شود، اظهار نگرانی می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه‌ی عمیق و استفاده از استعاره‌های ادبی است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، این نوع اشعار معمولاً برای سنین بالاتر که با ادبیات و احساسات پیچیده‌تر آشنا هستند، مناسب‌تر است.
رباعی شمارهٔ ۲۱۹
ای هرچه صدف بستهٔ دریای لبت
وی هرچه گهر فتاده در پای لبت
از راهزنان رسیده جانم تا لب
گر ره ندهی وای من و وای لبت
وی هرچه گهر فتاده در پای لبت
از راهزنان رسیده جانم تا لب
گر ره ندهی وای من و وای لبت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۱۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
