۳۱۰ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۲۲۲

با جان دو روزه تو چنان گشتی جفت
با تو سخن مرگ نمی‌شاید گفت

جان طالب منزلست و منزل مرگست
اما خر تو میانهٔ راه بخفت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۲۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.