هوش مصنوعی: شاعر در این متن از گفتگوی درونی خود با دلش می‌گوید. دل معتقد است که معشوقه‌اش ترشرو است، اما شاعر شکرشکن است. در نهایت، دل این موضوع را افسانه می‌داند و شاعر کنجکاو است که چگونه شکر می‌تواند ترش باشد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و فلسفی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و کنایه‌های شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

رباعی شمارهٔ ۲۲۵

با دل گفتم که دل از او جیحونست
دلبر ترش است و با تو دیگر گونست

خندید دلم گفت که این افسونست
آخر شکر ترش ببینم چونست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۲۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.