هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق و ارادت خود به معشوق (که می‌تواند خدا، مرشد معنوی یا معشوق زمینی باشد) سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که معشوق او را با ناز و نعمت پرورش داده و از تعلقات دنیوی رهانیده است. شاعر خود را همچون صوفی‌ای می‌داند که دلش درون تنش مانند صوفی‌ای در خرقه‌است و整个世界 را خانقاهی می‌بیند که معشوق شیخ آن است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و استعاری است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات خاص صوفیانه مانند 'خرقه'، 'خانقاه' و 'شیخ' ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
رباعی شمارهٔ ۲۴۵
پرورد به ناز و نعمت آن دوست مرا
بردوخت مرقع از رگ و پوست مرا
تن خرقه و اندر آن دل من صوفی
عالم همه خانقاه و شیخ او است مرا
بردوخت مرقع از رگ و پوست مرا
تن خرقه و اندر آن دل من صوفی
عالم همه خانقاه و شیخ او است مرا
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۴۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
