هوش مصنوعی:
این متن درباره توبه و ندامت است که با وجود پشیمانی، همچنان درگیر گناه می‌شود و به رفتار گذشته خود بازمی‌گردد. شاعر از تشبیهاتی مانند آهن و زلف برای بیان این موضوع استفاده کرده است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در متن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از استعاره‌های به‌کاررفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارند.
رباعی شمارهٔ ۲۷۱
توبه که دل خویش چو آهن کرده است
در کشتن بنده چشم روشن کرده است
چون زلف تو هرچند شکن در شکنست
با توبه همان کند که با من کرده است
در کشتن بنده چشم روشن کرده است
چون زلف تو هرچند شکن در شکنست
با توبه همان کند که با من کرده است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۷۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
