هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از دل‌بستگی و عشق سخن می‌گوید. دل او رفته و در مسیرش توقف کرده است. او از عشق به دو زلف معشوق می‌گوید که با دندان گرفته شده است. وقتی از او پرسیده می‌شود که چرا دهانش را باز کرده، پاسخ می‌دهد که راهی به بیابان از دهانش گرفته شده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۳۲۹
دل رفت و سر راه دل استان بگرفت
وز عشق دو زلف او بدندان بگرفت
پرسید کی تو چون دهان بگشادم
جست از دهنم راه بیابان بگرفت
وز عشق دو زلف او بدندان بگرفت
پرسید کی تو چون دهان بگشادم
جست از دهنم راه بیابان بگرفت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۲۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
