هوش مصنوعی:
شاعر از آمدن و رفتن عشقش می‌گوید. عشق ابتدا با شادی می‌آید، سپس می‌رود و دوباره بازمی‌گردد، اما در نهایت برای همیشه می‌رود. شاعر از عشق می‌خواهد که بماند، اما عشق پس از مدتی ماندن، رفتنش را از یاد می‌برد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عشق و جدایی در این شعر نیاز به درک و تجربه عاطفی دارد که معمولاً نوجوانان از سن 15 سالگی به بعد بهتر می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند. همچنین، زبان شعر کلاسیک فارسی ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.
رباعی شمارهٔ ۳۶۱
عشقت به دلم درآمد و شاد برفت
بازآمد و رخت خویش بنهاد برفت
گفتم به تکلف دو سه روز بنشین
بنشست و کنون رفتنش از یاد برفت
بازآمد و رخت خویش بنهاد برفت
گفتم به تکلف دو سه روز بنشین
بنشست و کنون رفتنش از یاد برفت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۶۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
