هوش مصنوعی:
شاعر در این بیتها از عشق و رابطهاش با معشوق سخن میگوید. در ابتدا بیان میکند که عشق معشوق مانند خویشاوندی نزدیک است و غم او ناشی از دل بداندیش خودش است. سپس معشوق پاسخ میدهد که شاعر به کمان و تیر خود مینازد، اما گستاخی نکن و گرو (شرط یا تعهد) پیش من است.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عاطفی و پیچیدهای مانند عشق، غم و رابطههای انسانی است که درک آنها برای مخاطبان زیر 15 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعارههای شعری مانند «کمان و تیر» و «گرو» نیاز به درکی نسبی از ادبیات دارد.
رباعی شمارهٔ ۳۸۸
گفتم عشقت قرابت و خویش منست
غم نیست غم از دل بداندیش منست
گفتا بکمان و تیر خود مینازی
گستاخ مینداز گرو پیش منست
غم نیست غم از دل بداندیش منست
گفتا بکمان و تیر خود مینازی
گستاخ مینداز گرو پیش منست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۸۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۸۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.