هوش مصنوعی:
شاعر از دردها و رنج‌های خود می‌گوید و در پاسخ به کسانی که دلیل ناله‌ها و رنج‌هایش را می‌پرسند، اشاره می‌کند که اگر زیبایی معشوق را ببینند، دلیل رنج‌هایش را خواهند فهمید.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۴۰۰
گویند مرا که این همه درد چراست
وین نعره و آواز و رخ زرد چراست
گویم که چنین مگو که اینکار خطاست
رو روی مهش ببین و مشکل برخاست
وین نعره و آواز و رخ زرد چراست
گویم که چنین مگو که اینکار خطاست
رو روی مهش ببین و مشکل برخاست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۹۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
