هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از شترهایی سخن می‌گوید که بارشان شکر است، اما خود شترها مست و بی‌خبر از حال خود هستند. این متن به زیبایی حالتی از غفلت و مستی را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عرفانی و استعاری است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌هایی مانند «مستی» نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک صحیح دارد.

رباعی شمارهٔ ۴۳۸

هرچند که بار آن شترها شکر است
آن اشتر مست چشم او خود دگر است

چشمش مست است و او ز چشمش بتر است
او از مستی ز چشم خود بیخبر است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۳۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.