هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر بیان می‌کند که زمانی که افلاک گهر می‌ریزد، هر ذره به سوی اصل خود بازمی‌گردد و از غرور باد و هوس‌های آن دوری می‌جوید و از آفتاب پرهیز می‌کند. این متن به نوعی اشاره به بازگشت به اصل و پرهیز از غرور و هوس‌های دنیوی دارد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و اخلاقی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مفاهیم ارتباط برقرار کنند.
رباعی شمارهٔ ۴۶۸
آندم که ز افلاک گهر ریز کند
هر ذره بسوی اصل خود خیز کند
از نخوت آن باد و زین باد هوس
هر ذره ز آفتاب پرهیز کند
هر ذره بسوی اصل خود خیز کند
از نخوت آن باد و زین باد هوس
هر ذره ز آفتاب پرهیز کند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۶۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
