هوش مصنوعی:
شاعر از عشق نافرجام و دردناک خود می‌گوید که با وجود دادن همه‌چیز (دل، دیده و جان) به معشوق، تنها دلشکستگی و رنج به دست آورده است.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عاطفی عمیق و درد عشق نافرجام است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده در شعر کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۵۲۹
افسوس که طبع دلفروزیت نبود
جز دلشکنی و سینه سوزیت نبود
دادم به تو من همه دل و دیده و جان
بردی تو همه ولیک روزیت نبود
جز دلشکنی و سینه سوزیت نبود
دادم به تو من همه دل و دیده و جان
بردی تو همه ولیک روزیت نبود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۵۲۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۵۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
