هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات عشق و فروتنی خود را نسبت به معشوق بیان می‌کند و اشاره می‌کند که هر بار در حضور معشوق سجده می‌کند، احساس می‌کند که جانش به پایش میافتد. این متن نشان‌دهنده‌ی عشق عمیق و ایثارگرانه است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق این اشعار نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.
رباعی شمارهٔ ۶۶۲
در خدمتت ای جان چو بدن میافتد
زان سجده به بخت خویشتن میافتد
هر بار که اندر قدمت میافتم
جان در باطن به پای من میافتد
زان سجده به بخت خویشتن میافتد
هر بار که اندر قدمت میافتم
جان در باطن به پای من میافتد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۶۶۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۶۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
