هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها از معشوقه‌ای یاد می‌کند که زیبایی‌اش از ماه و خورشید نیز فراتر بوده و از محدوده‌ی تصور او خارج است. او با وجود اذعان به خوبیِ آن لحظه، دقیقاً نمی‌داند چه اتفاقی رخ داده است.
رده سنی: 15+ مفاهیم عاشقانه و انتزاعی موجود در شعر برای درک و ارتباط بهتر، به سطحی از بلوغ فکری و عاطفی نیاز دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.

رباعی شمارهٔ ۷۰۱

دوش آن بت من همچو مه گردون بود
نی نی که به حسن از آفتاب افزون بود

از دایرهٔ خیال ما بیرون بود
دانم که نکو بود ندانم چه بود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۷۰۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۷۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.