هوش مصنوعی: شاعر به خانهٔ معشوق خود می‌رود و معشوق با خنده به استقبال او می‌آید. معشوق او را در آغوش می‌گیرد و او را با القابی مانند عاشق، عارف و دانشمند خطاب می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و عرفانی است که درک آن‌ها ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات ادبی و عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

رباعی شمارهٔ ۷۱۰

رفتم بدر خانهٔ آنخوش پیوند
بیرون آمد بنزد من خنداخند

اندر بر خود کشید نیکم چون قند
کای عاشق و ای عارف و ای دانشمند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۷۰۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۷۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.